Dat het hier plezant is!

Hier ben ik alweer! Ik heb tijd nu, want ik ben wat vroeger dan anders in mijn kamer. Dus brei ik meteen een vervolg aan het verhaaltje.

We zijn in Rishikesh Yog Dham in totaal met negen cursisten, wat een perfect aantal is. We hebben:

• Lenka (29) uit Tsjechië
• Sati (31) uit het VK maar met Noord-Indiase roots
• Girija (45) uit Bombay
• Oksana (28) uit Rusland maar ze woont in Griekenland
• Janice (34) uit China
• Lisa (35) uit Canada
• Angela (22) uit Dehradun (een stad hier in de buurt)
• en Joseph (34) uit Duitsland, die zich bij zijn Indiase naam Uttaman laat noemen. Hij woont dan ook al vier jaar in een Indiase ashram.

Boeiende bende dus!

Het programma van de dag staat op de homepagina van de blog, dus dat kan je makkelijk checken. Ik geef er een beetje uitleg bij. Om 6.15 beginnen we dus met Shatkarma, oftewel ‘cleansing’. Dat is buiten te doen en de eerste dag stond er een héél strakke wind, wat het dus erg koud maakte. Voor Shatkarma kregen we allemaal een eigen ‘cleansing pot’. Het is een plastieken ding, dat het midden houdt tussen een flesje, een potje en een gieter. Het heeft een halsje en het uiteinde daarvan moet je in een neusgat houden. Het potje is gevuld met lauw licht gezouten water. Zachtjes moet je het water eerst in het ene neusgat gieten en het laten lopen, zodat het er langs het andere neusgat weer uitkomt. En dan wisselen. Om dus de neus te reinigen, maar ook de sinussen, de buis van Eustachius … Prikkende ogen, een stekende pijn in mijn sinussen, slijmerig speeksel… het bleken allemaal goeie tekens te zijn. Ik kan niet zeggen dat het plezant of aangenaam was, maar uiteindelijk wel goed te doen. Shatkarma betekent letterlijk ‘zes processen’: er zijn dus zes manieren zijn om je lichaam te reinigen/vrij te maken voor je aan yoga gaat doen. Dit was Jal Neti, oftewel neusspoeling met water. Er bestaat ook Soetra Neti, waarbij gebruik gemaakt wordt van een koordje. Er is ook Dhauti, wat de maag reinigt, en Basthi, wat staat voor darmspoeling. Daar gaan we de komende weken allemaal mee kennismaken, wat mij gemengde gevoelens oplevert: ik ben er wel benieuwd naar, maar ik kan niet zeggen dat ik ernaar uitkijk om over te geven, zelfs niet gecontroleerd. (Enfin, ik heb van andere cursisten die er ervaring mee hebben al gehoord dat het helemaal niet zo erg is en dat geloof ik wel.) Een andere manier van reinigen is Kapalbhati, dat kende ik al van andere yogalessen. Dat komt na Shatkarma. Kapalbhati is de vuurademhaling en dient letterlijk om de schedel vrij te maken. Het komt erop neer dat je snel en kort uitademt, terwijl je je buik intrekt (middenrifademhaling). Inademen gaat vanzelf. Je houdt er een leeg en (ver)licht hoofd aan over en dat had ik inderdaad al eerder ervaren. Daarna doen we nog andere ademhalingsoefeningen, pranayama genaamd, die zorgen voor de opname van meer levenskracht en -energie.

 

Plezier voor het oog

Vervolgens yoga zoals we die in het Westen het best kennen: de asana’s, houdingen dus. De ochtendles is – volgens mij althans – redelijk te doen. Tot nu toe nog niet erg ver buiten mijn comfortzone. 🙂 Behalve dan de asana’s waarbij een beroep gedaan wordt op de buikspieren… Die ben ik precies thuis vergeten. 😉 Het ontbijt is na die les altijd wel erg welgekomen. Daarna anatomie. Ik was er een beetje “bang” voor, omdat ik daar echt helemaal niets van ken. En als ik de woorden in het Nederlands al niet ken, zou ik ze dan wel in het Engels (met Hindi-accent) begrijpen? De leraar bleek inderdaad een sterk accent te hebben, waardoor ik na de eerste les al besloten had om me in het vervolg op de eerste rij te zetten. Dan kan ik sneller reageren als ik iets niet verstaan heb én dan kan ik hem meteen ook beter zien. Het mag dan geen plezier voor het oor zijn, dat is hij des te meer voor het oog! 😀

 

Elastieken Indiërs

Meditatie en mantra’s is het volgende op de agenda. Daarbij heb ik niet gewacht tot de volgende les om me vooraan te placeren. Niet omwille van de looks van de leraar, maar omdat hij nog stiller en onduidelijker spreekt dan de vorige. Nu goed, veel moet er in deze lessen misschien niet gesproken worden, want mediteren doe je nog altijd in stilte. Al had ik wel verwacht dat we (zeker in het begin) geleide meditaties zouden krijgen, waarbij de leraar ons dus door de meditatie zou leiden, maar dat was niet het geval. Ik ben al elke keer nu en dan ingedut, zeker toen we liggende meditatie deden. Dat is erom vragen, vind ik! 🙂 Ik was dan ook zeker niet de enige! We kregen ook al een paar oefeningen aangeleerd die je kan doen om nadien langer in de meditatiehouding te kunnen blijven zitten. Die kon ik wel gebruiken, want lang in lotushouding zitten blijft nog altijd een uitdaging voor mij. De Indiërs zelf lijken geboren met elastieken benen. Het zit zowat in hun DNA ondertussen, maar het komt voornamelijk omdat ze (zeker vroeger, maar ook nu nog) heel vaak op de grond (met gekruiste benen) of op hun hurken zitten om dagdagelijkse dingen te doen: om te eten, om te kuisen, om te werken… Ik had me er al eerder over verbaasd hoe je alle werkmannen (vb. lassers of andere mensen die handenarbeid doen) op hun hurkjes aan iets ziet werken. Geen werktafel of andere ergonomische hulpmiddelen. Gewoon alles op de grond en op teenslippers! 🙂 Maar daarvan krijg je dus echt wel heel flexibele gewrichten in het onderlichaam. En dat zie je meteen: de meesten kunnen echt perfect lang in kleermakerszit of een andere meditatiehouding zitten. De ‘moderne’ tijd – waarin we veel zitten op een stoel – werkt ons in het Westen daar al lang in tegen en ook het Oosten ondervindt natuurlijk die invloed.

Na de lunch is het yoga filosofie. Naar die lessen heb ik erg uitgekeken en ze zijn ook superleuk en interessant. Tot nu toe hebben we gepraat over wat filosofie en yoga voor ons persoonlijk betekent en we behandelden de negen filosofieën die in India bestaan (waarvan Boeddhisme, Jaïnisme en Yoga er enkele zijn). Toch ook weer niet zo gemakkelijk met dat rijke culturele verleden van India. Het doet veel vragen rijzen, die ik natuurlijk met plezier op de leraar afvuur. 🙂 Hij deed ook al enkele uitspraken die ik moeilijk aan te nemen vond. Hihi, dat heb je met filosofie natuurlijk: de kans dat er iets gezegd wordt dat lijnrecht tegenover je bestaande overtuigingen staat, is zeer reëel. 🙂 Verrijkend dus!

 

Héél hard leven

De laatste les is opnieuw een asana-klas, maar dan meer gericht op lesgeven: hoe leer je een houding correct aan, waar moet je op letten, hoe corrigeer je …? Dit allemaal met het oog op het vermijden van kwetsuren. Want sommige poses kunnen best heftig zijn, dus als je ze aan iemand wil aanleren of iemand wil corrigeren, moet je toch voorzichtig zijn. Maar dat wil dan ook wel zeggen dat we ook zelf die (heftige) poses correct moeten uitvoeren, wat steevast zorgt voor een pittige les. Plezant, dat zeker ook! (Alleen die buikspieren, hé… Ik zal het thuisfront moeten verzoeken om ze nog op te sturen…) Na de eerste les voelde ik het al aan mijn kleine teen (en aan nog zoveel andere lichaamsdelen) dat ik de volgende dag behoorlijk stijf zou zijn. De dag nadien was het nog erger. Zelfs ‘s nachts was het al een pijnlijke zaak om me op mijn andere zij te draaien. Het maakte alle andere asana-lessen er zeker niet makkelijker op. Zelfs lachen deed zeer! Ach ja, met wat pijn voel je dat je leeft. 🙂 Ik heb dus de afgelopen dagen héél hard geleefd. 😀 Tijdens deze asana-klas worden we ook nu en dan aangeduid om tijdens de Zonnegroet instructies te geven aan de rest van klas. Als je zelf ook meedoet, lukt dat nog. Maar als je moet rondlopen en anderen corrigeren terwijl je de instructies geeft, wordt het een heel stuk moeilijker om je te concentreren. Boeiend en spannend dus!

Over koetjes en kalfjes heb ik het vorige keer al gehad, dus begin ik nu nog even over het weer (als een mens toch niets anders te vertellen heeft, hè… 🙂 ). De eerste twee dagen was het aan de koude kant (zeker door de strakke wind), vooral als de zon er nog niet of niet meer was. Nu is het ’s nachts nog altijd erg fris (ik ben zo blij met mijn warmwaterkruik!) – er zijn binnen dan ook nergens chauffages – maar overdag voel je het stilaan wat warmer worden. De klas is op de derde verdieping en helemaal omringd met ramen. Daardoor warmt het daar wel vrij snel op, met als toppunt de namiddag: het moment waarop we de pittige asana-les hebben. Dan gaan er een heleboel ramen open en zetten we zelfs de ventilator op.

Dat gewoon maar om te zeggen dat ik hier overdag al vrolijk op teenslippers rondhuppel. Jullie? 🙂

Veel liefs!