Properder ga ik niet meer worden.

Namasté!

Deze blogpost schrijf ik vanuit een gezellig cafeetje/restaurant vlakbij de yogaschool, Pure Soul (Cafe & Organic Kitchen). Ik heb het als tip gekregen van de Canadese reisblogster en India-kenner, Mariellen Ward, die ik vorig jaar leerde kennen. (Wie meer tips wil over India: check Breathedreamgo.com.) Ik ben hier samen met twee medestudenten. We genieten hier van een kruidenthee en een dessertje, ‘perfect yogi bliss ball’ genaamd. Het is dus een balletje van cashewnoten, dadels, walnoten, amandelnoten, kokospoeder, kokosmelk, zonnebloemzaadjes en pindakaas. Het past perfect in ons “dieet”, want we moeten een klein beetje opletten met wat we eten na de zuivering van gisteren.

Over geven en spetteren

Ze hadden ons voorbereid op Shank Prakshalan, het reinigen van de spijsverteringsorganen, zodat alle gif- en afvalstoffen het lichaam verlaten. Het ging als volgt (niet voor gevoelige magen):

• Twee bekers lauwwarm water met zout en citroen drinken (doordrinken, niet nippen)
• Vijf asana’s uitvoeren gericht op het stretchen van de buik, telkens acht keer
• Naar de wc gaan of opnieuw twee bekers water drinken en de asana’s uitvoeren
• De hele procedure herhalen tot er langs beide uitgangen enkel water uitkomt, dat niet meer zo heel erg bruin of geel ziet. 🙂

Ik was heel blij dat er toch nog citroen in het water zat en dat we niet enkel zout water moesten drinken, maar echt lekker vond ik het toch niet. Ik vond het zo moeilijk om dat in één teug achterover te kwakken, wat de meesten eigenlijk zonder veel problemen deden. Sommigen trokken na het eerste rondje drinken en asana’s al naar hun kamer om ‘hun ding’ te doen. Daarna weer na het volgende rondje. Ik keek hen met grote ogen aan, want bij mij gebeurde er juist niets. Pas na beker dertien voelde ik precies iets en trok ik naar mijn kamer. Hoera, spetterpoep! (Waar is mijn confetti?) Daarna ging het een paar keer snel na elkaar. Dan was ik net weer boven in de klas toen ik – zonder drinken of asana’s – weer iets voelde en terug naar mijn kamer spurtte. (Ze hadden ons geadviseerd om onze deuren deze keer niet op slot te doen, zodat er geen oponthoud was bij plotse urgentie. 😀 ) Daarna gebeurde er eigenlijk niets meer. Ik dronk tot 23 bekers, maar die hield ik niet meer binnen. Mijn maag protesteerde bij elke teug die ik nog deed. En overgeven doe je hier gewoon door het raam, dus daar hing ik vanop de derde verdieping – hop, het balkon op! 🙂 Het was natuurlijk enkel water, want meer zat er niet in die maag van mij. Ik mocht ermee stoppen. Als het niet kwam, dan kwam het niet. Het is ook iets waar je lichaam wat aan gewoon moet worden. Ik zou een Ayurvedisch pilletje krijgen om mijn binnenste te reinigen en – zonder in detail te treden – dat is ook nog gebeurd. Daarna voelde ik me erg moe, ik had kou, hoofdpijn… Miserabel dus, zoals je je voelt wanneer je compleet leeg bent. Vreemd genoeg had ik tegen lunchtijd helemaal geen honger. We kregen kitcherie, een licht verteerbaar gerecht uit de Ayurvedische keuken op basis van rijst, linzen en kruiden zoals kurkuma en komijn. De rest van de dag moesten we rusten en ik was inderdaad tot niets anders in staat – de anderen trouwens ook niet. Tegen de avond was ik weer oké. En dus helemaal schoon vanbinnen!

Andere nieuwtjes van de afgelopen dagen zijn bijvoorbeeld:

• Ik deed mijn allereerste zelfstandige kopstand, zonder hulp van de muur dus! Ik had nog nooit kopstand geprobeerd. Hierbij sta je dus ondersteboven en steun je op je ellebogen, armen en hoofd. Sirsasana wordt ook wel de koning van de asana’s genoemd, dus ik had het al lang bij de houdingen voor ‘ver gevorderden tot heel ervaren yogi’s’ ondergebracht. Ik had niet verwacht dat het op ons programma zou staan. Wel dus. Eerst geprobeerd tegen de muur, maar ik bleek hem verrassend genoeg niet echt nodig te hebben. Weten dat hij er was, bleek voldoende. Dus daarna zonder muur geprobeerd en dat lukte! Joepie, confetti én glitters! Het viel eigenlijk heel goed mee, zolang je de juiste techniek volgt. En blijkbaar heb ik dus tóch buikspieren, want die heb je naar verluidt voor deze asana nodig. Hoera!
• Ik ben te weten gekomen wat Aum/Om precies betekent (zowat duizend verschillende dingen), wat handig is aangezien we die mantra minstens tien keer per dag zitten te brommen. 🙂 Die uitleg is misschien eens voor een andere blogpost. Het is interessant, maar naar Indiase gewoonte ook weer best ingewikkeld met al die goden en symboliek.
• Ik bijt mijn tanden hier stuk op anatomie. Die jongen is mooi, maar praat gewoon snel en onduidelijk. Het menselijk lichaam is voor mij al een mysterie, dus dat jargon ben ik niet machtig en al helemaal niet in het Engels. Doe daar dan nog wat yoga anatomie bij (met sthira en sukha) en onzichtbare energie-aders (nadi’s) en ik zie ze helemaal vliegen!
• Zondag – op onze vrije dag – wou ik alvast wat was (laten) doen. Een medewerker van de school bracht me naar de ‘wasserette’, het was vlakbij. De wasserette lag verborgen in een klein steegje vol modderpoeltjes, bouwpuin en afval. Ik zou er zelf NOOIT naartoe gaan, laat staan er een wasserette gaan zoeken. En het stalletje dat voor wasserette moest doorgaan, had ik al helemaal niet als dusdanig herkend. Het leek een plek waar dingen enkel vuiler konden worden. Het stalletje werd bemand door drie jonge kereltjes, die ik op hun uiterlijk afgaand een jaar of 14 – 15 zou schatteen. Indiërs zien er nu in het algemeen wel jonger uit, maar deze waren echt de twintig nog niet gepasseerd. Schattig dat wel, maar ik vond het een raar idee dat bijvoorbeeld mijn slipjes door hun handen moesten gaan. 🙂 Dat gebeurde al meteen van bij de eerste minuut toen eentje van hen het aantal stuks was telde, de tel kwijtraakte, opnieuw begon, aan veertien stuks kwam terwijl ik wist dat het er vijftien waren, hij het dus nog een keer natelde en aan vijftien kwam. Dat was alvast drie keer op één minuut… Nu goed, nu waren het ‘vuile’, dus het ergste was bij deze achter de rug. 😀

Dat was het voor deze keer. Oh ja, ik slaap intussen met nog maar twee dekens in plaats van drie, zónder warmwaterkruik en zónder sokken! Het gaat de goeie kant op!