Ik moet toegeven dat ik een beetje in de war ben met de uren en de dagen, maar ik denk dat ik nu iets meer dan een etmaal in India ben. Ik ben maandag rond 15u opgestegen. Toen ik 6,5 uur later een tussenstop maakte in Dubai, was het (daar) plots 00.30u. En toen ik […]
De eerste 24 uur op Indiase bodem Lees verder »
Elk nadeel heb z’n voordeel, naar het schijnt. Soms is dat zilveren randje rond de grijze wolk moeilijk te zien. Maar dat ligt dan vaak aan onze ogen. Stilstaan Neem nu de Coronacrisis. Mensen die niet ziek zijn en ook geen slachtoffers in de naaste familie- en vriendenkring kennen, hebben al lang gezien dat deze
Het zilveren randje van de crisis Lees verder »
Ik zou je een gelukkig jaar kunnen wensen Want dat doen we op een kaartje/in een brief Maar liever stuur ik iets concreets naar de mensen Want ‘geluk’ blijkt vaak zo relatief Daarom wens ik een flinke portie lef dit jaar Courage, bravoure en moed Zelfzekerheid is immers vaak een gevoelige snaar Angst zit
Hoe het met haar gaat, vraag ik eens we goed en wel in haar sofa geïnstalleerd zijn. We drinken wijn om 15u in de namiddag. Ze heeft dat verdiend, zegt ze. Ze grinnikt. Dat ik de enige ben die die vraag stelt met de bedoeling ook effectief een antwoord te krijgen, zegt ze. Of er
Oewist? – Ça va. Druk druk druk. Lees verder »
Namasté Sinds een aantal dagen leef ik in een soort flashback. Zo’n jaar geleden – op 9 oktober 2017 – ben ik namelijk (voor de eerste keer) naar India vertrokken. Wat herinner ik me dat nog goed… Ik had er geweldig naar uitgekeken en tegelijk vroeg ik me af wat me in godsnaam bezielde
Life is a game. Play it! Lees verder »
… is bezaaid met rozenblaadjes en hier en daar een doorntje om wakker te blijven! Ik moet iets rechtzetten. In mijn vorige post schreef ik dat ik de enige was die van mezelf overtuigd was. Dat klopt niet. Er geloven nog veel andere mensen in mij. Ze bevinden zich enkel niet onder de werkgevers bij
De weg naar succes… Lees verder »
Namaskar, Het was best even schrikken. De ochtend nadat ik mijn vorige blogpost online had gezet, kreeg ik een overlijdensbrief in mijn mailbox. Nonkel Jan (78) – de schoonbroer van mijn papa – is overleden. Toen ik over ‘afscheid nemen’ aan het schrijven was, had ik helemaal geen idee dat het momenteel in onze familie
Geef me vuur, het gaat vooruit. Oftewel: mijn dosha’s Lees verder »
Hier ben ik alweer! Ik heb tijd nu, want ik ben wat vroeger dan anders in mijn kamer. Dus brei ik meteen een vervolg aan het verhaaltje. We zijn in Rishikesh Yog Dham in totaal met negen cursisten, wat een perfect aantal is. We hebben: Lenka (29) uit Tsjechië Sati (31) uit het VK maar met
Dat het hier plezant is! Lees verder »
Over exact een week vertrekt het vliegtuig richting India, in het beste geval met mij erin. Ik ben dus momenteel volop afscheid aan het nemen van iedereen met wie ik de komende zeven dagen (en drie maanden) geen afspraak meer geregeld krijg. Bij een van zo’n afscheidsmomentjes kreeg ik een heus ‘overlevingspakket’ cadeau met allemaal
Herziening van mijn comfortzone Lees verder »
