#singlemaarnietalleen

Ik ben single.

Daar heb ik geen probleem mee. Als dat wel zo was, bracht ik daar wel verandering is. (Zo pragmatisch ben ik dan wel.) Daardoor heb ik een heel actief leven, rijk gevuld met sociale contacten, vaak ook in groep. Ik ben ook nogal een knuffelaar, soms ook in groep.

 

Compagnie

We kunnen stellen dat dat leven er door de Coronacrisis en bijhorende maatregelen momenteel dus heel erg anders uitziet. Niet enkel dat van mij. Ik wil zeker niet het grote slachtoffer uithangen, want dat ben ik niet. Ik was wel opgetogen dat onze regering bij het uitvaardigen van de meest recente maatregelen extra aandacht had voor de vrijgezellen onder ons. Naast het ene knuffelcontact dat iedereen nog mag hebben, mogen de singles namelijk ook nog iemand anders in huis halen, op afstand weliswaar. Ik was tevreden dat er werd stilgestaan bij wat voor koppels en gezinnen een vanzelfsprekendheid is, maar voor alleenstaanden helemaal niet: compagnie. Of iemand die de huidhonger kan stillen met knuffels. En indien nodig iemand die voor je zorgt als je je niet lekker voelt. Kortom iemand die er voor je is.

 

Slechte deal

Want bij de keuze van dat ene knuffelcontact zijn de singles ook niet altijd zo gegeerd. Slechte deal, weet je wel. Een gezin van vier doet veel betere zaken wanneer die een andere bubbel van minstens drie in de armen sluit: veel meer knuffels voor de prijs van één en bovendien is de kans groter dat elk gezinslid compagnie op zijn/haar golflengte heeft. Aan één single hebben de kids alvast niet zoveel en misschien de andere partner ook niet. De toegevoegde waarde van een alleenstaande is dus op dat vlak bedroevend, of je moest een geweldig innemend karakter hebben. Ik heb geluk. Niet zozeer met mijn karakter, maar wel dat mijn zus tevens mijn beste vriendin is en dat het voor haar een evidentie is dat ik voor haar gezin van vier het knuffelcontact ben. Daar ben ik heel blij en dankbaar voor, wegens alvast iets minder huidhonger. In mijn familie zorgen we gelukkig allemaal goed voor elkaar.

 

Hulpvaardige stier

En toch was ik heel erg ondersteboven van de extra aandacht die ik vorige week kreeg op een moment dat ik me niet lekker voelde. Toen de Coronatest negatief bleek te zijn, was voor de dokter de kous af, maar ik voelde me toch lang niet oké. En toen kreeg ik plots een sms’je: Of ik iets nodig had van de markt? De vraag kwam uit heel onverwachte hoek. Niet van een boezemvriendin waarmee ik dagelijks aan de lijn hang. Geen vriend die ik al jaren ken. Wel van een tof koppel dat ik een jaar of twee geleden ontmoette en met wie ik een warm, maar sporadisch contact heb. Ik antwoordde op het sms’je dat ik die hulp heel lief vond, maar dat het niet nodig was. Ik zou me wel redden. Dat antwoord werkte echter als een liefdevol lapje op een hulpvaardige stier, want voor ik het wist stond één van hen in mijn keuken een gerechtje in elkaar te boksen. Ik had enkel de kans om met verstomming te staan toekijken.

 

Wervelwind van liefde

Enkele dagen later checkte het koppel opnieuw hoe het met me ging en of ze boodschappen voor me konden doen. Met het cliché dat onkruid niet vergaat, minimaliseerde ik het feit dat ik nog steeds niet tiptop was, maar dat het wel zou lukken. Nu ja, mensen die geen ‘nee’ aanvaarden, dringen echter aan en niet veel later stond een wilde weldoener aan mijn deur met een volle boodschappentas én een stukje versgebakken cake. En terwijl ik nog van die wervelwind van liefde aan het bekomen was, zat er twee dagen later een kaartje in mijn bus. Waar had ik dat allemaal aan verdiend?

 

Singletoeslag

Ik begin te geloven dat mijn status van vrijgezel eens in mijn voordeel speelt in deze maatschappij gericht op gezinnen en tweeverdieners. Een huis kopen, een erfeniskwestie regelen, belastingen betalen: het is bijna allemaal berekend op gezinnen, om nog maar te zwijgen van de singletoeslag voor een eenpersoonskamer. En dat terwijl 1/3 van de Vlaamse huishoudens tegenwoordig uit één persoon bestaat… Maar nu heeft onze regering eindelijk oog en oor voor de alleenwoners, hoera, confetti! Dat wil niet zeggen dat bijgevolg de rest van de maatschappij dat ook heeft, maar het gelukkige toeval wil dat ik toch zo’n attente mensen in mijn vriendenkring heb, die willen uitreiken naar de vrijgezellen in hun omgeving (want ik weet dat ik niet de enige ben die de aandacht van dit koppel kreeg).

 

Exponentiële groei

Nu goed, deze lieve daden van barmhartigheid hebben mij zodanig opgepept, dat ik deze week niet te stoppen was om die positieve energie verder door te geven aan twee andere singles in mijn buurt. Reproductiegraad 2 als het ware! Ik heb twee extra porties gekookt en ben een bordje lekkers aan hun deur gaan zetten. Want ik weet zelf hoeveel deugd het kan doen als je een keertje niet voor jezelf moet zorgen. En bij deze zou ik nu graag met deze R-waarde een exponentiële groei in gang willen zetten in de aandacht voor de vrijgezellen. Als elke single twee andere vrijgezellen voor zijn rekening neemt, bereiken we in een mum van tijd de 905.000 alleenwoners in Vlaanderen. Doe je mee?

#singlemaarnietalleen