Elk nadeel heb z’n voordeel, naar het schijnt. Soms is dat zilveren randje rond de grijze wolk moeilijk te zien. Maar dat ligt dan vaak aan onze ogen.
Stilstaan
Neem nu de Coronacrisis. Mensen die niet ziek zijn en ook geen slachtoffers in de naaste familie- en vriendenkring kennen, hebben al lang gezien dat deze onwerkelijke gebeurtenis voor hen een kans is. Een kans om even stil te staan bij hoe ze bezig waren. Waar ze hun prioriteiten tot nu toe legden en wat hen dat opgebracht heeft. En waartoe deze griezelige pauze hen nu dwingt en wat ze eruit halen. Ik ken zelfs iemand die wel familieleden in het ziekenhuis heeft en die ook van de gelegenheid gebruik heeft gemaakt om een aantal zaken op een rijtje te zetten. Iets met prioriteiten stellen en relativeren. Mensen die midden in de broeihaard werken (onder hen mensen die ik zeer graag zie), ervaren veel stress en zien veel lijden en toch blijven ze op een manier bovenhalen wat nodig is. Dat zij nog niet zien dat ze helden zijn, is begrijpelijk. Hun ogen moeten nog wennen. En dan zijn er individuen die niet enkel de donkergrijze wolk zien, maar ook nog eens een gitzwarte hemel. En elke ster die het presteert om liefelijk wat hoopvol sterrenstof in het rond te strooien, wordt genadeloos gedoofd met al het slechte nieuws van over de hele wereld dat hen via hun tv bereikt, aangedikt met zelfverzonnen waanideeën om het allemaal nog wat dramatischer te maken en waardoor zijzelf het grootste slachtoffer lijken. Want die godverdomse ster is toch wel een doorn in hun oog!
Uitdagingen
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik deze periode ervaar. Ik hou het op boeiend. Natuurlijk wals ik hier niet doorheen als een dartele hinde in een wei vol met korenbloemen. Maar ik sta ook niet op het punt mezelf van kant te maken. Of iemand in mijn omgeving. (Die social distancing is hier een voordeel. 😉 ) Ik voel wel uitdagingen. Sommige van bovenbeschreven individuen in mijn omgeving (b)lijken plots ook nog eens gek geworden en ik heb moeite om daarmee om te gaan. Ik heb dus mijn dagelijkse dosis meditatieoefeningen drastisch verhoogd. 🙂 Daarnaast vind ik nieuwe concepten uit, zoals het ‘videolunchen’, zit ik met een zelfgemaakte selfie stick op een tandem en volg ik in mijn eigen keuken live yogalessen via Zoom. Verfrissend, toch?
Kansen
Maar ik zie ook kansen. Zo had ik mezelf uitgenodigd om eens te kijken wat ik kon met online yogalessen. ‘Kan niet moeilijk zijn’, dacht ik eerst. Ik ben niet cameraschuw en het internet krioelt van de yogalessen. Wat zij kunnen, kan ik ook. Dat was echter buiten enkele technische aspecten gerekend én mijn interieur. Dat laatste is op zijn zachtst gezegd niet Instagram-waardig. ? Ofwel stond de tv of ander onding mee in beeld, ofwel moest ik me zo positioneren dat ik geheid in de luster hing bij het rechtkomen in de zonnegroet. Ettelijke probeersels brachten soelaas en na de aanschaf van een schattig driepikkeltje bleef ook mijn opnameapparaat alvast stabiel. Al kenmerkt zo’n opnameapparaat zich ook door enkele eigenaardige techniciteiten. En daar zit mijn zwakke plek. Ik ken niets van gsm’s, computers, programma’s, resolutie, MP4 … Bovendien heb ik bij mijn geboorte maar weinig geduld meegekregen. (Mijn zus was al met het grootste deel weg.) De huisgenoot was op zijn hoede wanneer hij me op zo’n moment benaderde, want alles wat los lag, kon wel eens zijn richting uitkomen bij een ongepaste opmerking. (Een beetje drama is me nooit vreemd geweest. ;-)) Dus bon, die combinatie maakt dat ik uuuuuuuuren heb zitten klooien om enkele yogalessen van 60 minuten te uploaden, waarvan de kwaliteit nog steeds bedenkelijk is.
Nieuwe pagina
Maar het goede nieuws is dat ik intussen na drie filmpjes een beetje beter weet wat ik best doe en laat. En dat ik er in plaats van 11 uur per filmpje, nog maar 7 uur over doe. Hoera! Glitters en confetti! Je moet me (nog?) niet vragen om je huwelijk te komen filmen en na een vlotte montage een blits filmpje op je website te zetten. Maar ik zie toch graag het zilveren randje van mijn persoonlijke crisis. Ik heb me op een terrein begeven dat ik eigenlijk liever braak en links liet liggen en er groeit precies hier en daar al een korenbloem op. Enfin, dat was eigenlijk de reden van deze nieuwe (eindelijk!) blogpost: ik heb een nieuwe pagina op mijn website!! MOVidEo is een pagina waar je filmpjes (video’s) met Hatha yogalessen vindt die je lichaam en geest in beweging houden: MOVE! Ik maakte ze vooral met “mijn” yogi’s in gedachten: de mensen aan wie ik wekelijks les geef en die ik intussen vreselijk mis. Maar iedereen die zin heeft in een lesje yoga kan er volgens mij wel iets mee. Bij deze strooi ik graag wat sterrenstof in het rond, dat het leven in deze crisis toch iets dragelijker maakt voor wie het moeilijk vindt om het zilveren randje te zien. Geniet ervan!