De liefste yogi’s van de wereld

Namasté,

Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven. En wat voor een dag!

Hij begon geweldig met een yogasessie in openlucht in het nabij gelegen recreatiedomein. Die had ik zelf georganiseerd voor mensen die niet meer langer kunnen wachten tot wanneer de yogastudio’s opengaan. En eigenlijk ook voor mezelf, want ook ik kon niet meer wachten. 🙂 Wat was het heerlijk om weer les te geven en daarbij de zon op mijn gezicht, de wind door mijn (korte) haar en de vliegjes/mieren op mijn huid te voelen. 😉

Mijlpalen vieren

Deze eerste dag van de rest van mijn leven heb ik gevierd met een bubbel. (Niet de bubbel zoals we hem de laatste maand kennen, maar eentje uit een fles.) Tijdens mijn traject loopbaancoaching bij Karolien Embo en Katrin Van de Water van Passion for Work heb ik immers geleerd dat het belangrijk is om belangrijke mijlpalen of prestaties in het leven te vieren. Met glitters en confetti. En dus ook met bubbels. Ik vierde een nieuwe stap op mijn pad. Daar was ik namelijk een beetje van afgeweken en dat wrong langs alle kanten. Toen ik begon na te denken over hoe ik na coronatijden mijn ‘nieuwe normaal’ er wou laten uitzien, moest dat dus anders. Zo wil ik me niet meer bezighouden met samenwerkingen die me meer energie kosten dan dat ze me opleveren. Als er geen vertrouwen en open communicatie is, kan immers geen enkele relatie standhouden.

Alles komt goed

Daarom heb ik de samenwerking met een yogastudio beëindigd. Dat klinkt nu heel evident, maar oh, wat vond ik dat moeilijk. Vooral omwille van de vele lieve yogi’s aan wie ik drie keer per week daar les gaf. Ze zijn gewoon geweldig en ik kreeg er zoveel voldoening van hen te zien groeien in Hatha yoga. De angst dat ik hen nu in de steek zou laten en hen niet meer wekelijks zou treffen, maakte dat ik bleef waar ik was. Want wat zou ik hen missen! Maar angst is een slechte raadgever. Na nog wat gesprekken (vooral met mezelf 😉 ) besloot ik dat het geen goed idee was om iets te doen of laten uit angst. Ik wou handelen uit vertrouwen in mezelf en de toekomst. Het zou allemaal wel goed komen, hoe die ‘goed’ er ook zou uitzien.

Tot ziens!

Dus vanaf vandaag sta ik met een dozijn yogamatjes en enkele blokken weer op mijn eigen pad. Ik heb zelf geen prachtige yogastudio, geen fancy apps, flitsende social media of ander uithangbord. Maar ik heb mezelf en daar wens ik trouw aan te blijven. Toen ik die boodschap daarstraks (met een trillende onderlip, bibberende stem en vochtige ogen) meedeelde aan de dames en heren van de openluchtsessie, bleek het niet per se een ‘vaarwel’, maar waarschijnlijk een ‘tot ziens’ te zijn. Hun begripvolle blikken en bemoedigende woorden bevestigden wat ik al heel lang wist (en wat het afscheid zo moeilijk maakte): ik heb de liefste yogi’s van de wereld! ❤️

Voor de goeie orde: die liefste yogi’s van de wereld zitten ook in yogastudio Yogaloo in Sint-Niklaas, waar ik nog steeds blijf lesgeven (daarover ging deze post niet). In Klein-Brabant ga ik nu mijn eigen weg. Als je graag op de hoogte blijft van waar ik naartoe vlieg, geef je maar een seintje op namaste@gretevliegt.be.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven